کلاس ، بی کلاس

عالم ازما نغمه پرداز است و خاموشيم ما                           
                       مردم ازماهوشيارند و مدهوشيم ما

هيچکس مارا نسپارد به خاطر اي عجب
                       ياد عالم ميکنيم اما فراموشيم ما

----------------------------------------------------------------------

صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

                     ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی

                      هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت

-------------------------------------------------------------------- 

شاعر نیم و شعر ندانم که چه باشد

                            من مرثیه خوان دل دیوانه خویشم

--------------------------------------------------------------------

هموطن نه شاعرم من نه ادیبم

                             اهل آوازم و تو دیار غربت یه غریبم

بزارین منم بخونم واستون ترانه ام رو                

        که یه سال سیل برده پی و سقف خانه ام رو

تپه های شنی با وزش باد جابجا میشوند .....

ولی صحرا ؛ همیشه صحرا باقی میماند....

و این است افسانه عشق .. 

شب فقط می دونه که من

                                        چقده عاشقت هستم   

 شب تنها مونس من

                                     وقتی از یاد تو مستم